خوزستان، استان زیبایی‌ها
در ان یادداشت به‌بیان مختصری از زیبایی‌های استان زیبا و تاریخی خوزستان می‌پردزایم.
پل سفید اهواز
یکی از جاذبه های خوزستان پل معلق یا پل سفید اهواز است که تبدیل به نمادی از این شهر شده است. اهواز شهر پل ها است، از پل سیاه که قدیمی ترین آن ها است تا پل کابلی که دارد کم کم جای خودش را پیدا می کند؛ اما همچنان حتما تصویر پل را با دو هلال فلزی جایی دیده اید. پل سفید بر روی رودخانه کارون احداث شده و یکی از ۸ پل عبور از آن محسوب می شود و همچنین چهارمین پل معلق دنیا است.
زیگورات چغازنبیل
زیگورات چغازنبیل سمبل هنر و معماری ایلامی است. این بنا در سال ۱۹۳۳ توسط براون کشف شد و توسط هیات گیرشمن در سال های ۱۹۵۱ تا ۱۹۶۲ به طور کامل از زیر خاک بیرون آمد. این بنای مربعی، ۱.۵ متر طول و عرض و ۵۲ متر ارتفاع داشت. اونتش-نپیریشه شاه ایلام در قرن سیزده پیش از میلاد آنرا احداث کرد. بنا از آجر ساخته شده و بر روی آجرهای آن نوشته های زیادی به خط ایلامی دیده می شود که بر روی آنها مطالبی تقریبا یکسان نوشته شده است.
آبشار شوی دزفول
آبشار شوی ۸۵ متر ارتفاع و ۷۰ متر عرض دارد و از توابع شهر دزفول در استان خوزستان محسوب می شود. شوی همچنین فاصله کمی با استان لرستان دارد و می توان گفت در مرز دو استان قرار دارد. البته دقت داشته باشید که دسترسی به این مورد از جاذبه های خوزستان دشوار است و به همین دلیل بکر مانده است. در دامنه کوه و خروجی آبشار غاری وجود دارد که افراد محلی می‌گویند کیلومتر‌ها طول دارد. در بدنه آبشار نیز خروجی های متعددی وجود دارد که آب با فشار از آنها خارج می شود.
شیرهای سنگی
شیرهای سنگی یا به زبان بختیاری ها بردشیر نماد رشادت، شجاعت، فروتنی و مردانگی هستند. شیرهای سنگی موزه ای در فضای باز را ایجاد کرده اند. شیرهای سنگی نمادی از قوم بختیاری هستند، آن ها این شیرها را روی قبر افراد شجاع و دلیر قرار می دادند. شیرهای سنگی در هیچ کجای ایران به اندازه ای که در استان های خوزستان و چهارمحال بختیاری وجود دارند به چشم نمی آیند. اما گویا همین فراوانی و پراکندگی، از بین رفتنشان را امری عادی جلوه داده و در نظر مردم و مسئولان از ارزش و اهمیت آنها کم کرده است و متاسفانه تعداد بسیاری از آن ها از بین رفته اند.
سازه های آبی شوشتر
یکی از جاذبه های خوزستان که در فهرست جهانی میراث یونسکو نیز به ثبت رسیده است. مجموعه ای از سیستم آبیاری پیچیده که بر اساس شواهد، قدمتش به دوران حکومت داریوش بزرگ و سده ۵ پیش از میلاد باز می گردد. مردم در زمان هخامنشیان تا ساسانیان با استفاده از طرحی هوشمندانه مجموعه ای به هم پیوسته از پل ها، بندها، آسیاب ها، آبشارها، کانال ها و تونل های بزرگ جهت دهی به آب را ساختند تا نهایت بهره را از آب ببرند. امروزه شاید تنها بخشی از این ساختار پیچیده باقی مانده باشد، اما ریزش آب حاصل از پساب آسیاب ها، آبشارهای مصنوعی زیبایی را ایجاد کرده که به محوطه ای حوضچه مانند می ریزند و منظره ای حیرت انگیز را شکل داده است.
مسجد رنگونی ها در آبادان
در ادامه سفر بازدید از جاذبه های خوزستان به شهر آبادان می رسیم. مسجد رانگونی ها یا آن گونه که آبادانی ها می گویند، رنگونی ها، با معماری هندی و به همت رانگونی های اهل برمه در آبادان ساخته شده است. پس از پیدایش نفت و تاسیس پالایشگاه افراد زیادی از شهرها و کشورهای مختلف به اینجا آمدند. مهاجران هندی، پاکستانی (منطقه ای که امروز میانمار نام دارد) مسجد رنگونی ها را احداث کردند.
دریاچه سد دز (شهیون)
این دریاچه یکی از زیباترین دریاچه های ایران در شمال غربی دزفول ودر ۲۳ کیلومتری شمال شرق اندیمشک که تبدیل به یکی از جاذبه های خوزستان و منطقه شهیون شده است. در دریاچه انواع و اقسام ورزش های آبی انجام می شود. آب دریاچه از ارتفاعات اراک و الیگودرز سرچشمه می‌گیرد و بعد از گذر از کوه‌های زاگرس و دریافت ریز‌آبه‌های بسیار به این دریاچه وارد می‌شود. این دو رودخانه شامل دو شاخه اصلی به نام سزار و بختیاری است.
آرامگاه دانیال نبی در شوش
آرامگاه دانیال نبی در ساحل شرقی رودخانه شاوور و روبروی تپه ارگ ساخته شده است، این بنا دارای گنبدی ارچین است که چون نگینی در قدیمی ترین شهر جهان (شوش) خودنمایی می کند. ساختمان این مورد از جاذبه های خوزستان در سال ۱۲۴۹ خورشیدی به روحانی شیعه جعفر شوشتری و به دست حاج ملاحسین معمار پس از سیل ویرانگر همان سال که باعث تخریب بنای قبلی شده بود، ساخته شد و ضریحی در مرکز آن قرار گرفت.
موزه جنگ خرمشهر
ساختمان این موزه در سال ۱۳۰۹ ساخته شد، و تا پایان جنگ به عنوان بخش اداری شرکت نفت به کار می رفته است. در دوران هشت سال جنگ تحمیلی این ساختمان به عنوان محل دیدبانی نیروهای عراقی مورد استفاده قرار گرفت. با توجه به این که این مرکز محل دیدبانی دشمنان در دوران جنگ بوده است، دست نوشت ه‌های اشغالگران عراقی بر روی دیوارهای ساختمان به جای مانده است، که یکی از دست نوشته ها، جمله آمده ایم تا بمانیم بوده است که بسیار جلب توجه می کند.
هورالعظیم
هورالعظیم (به معنای تالاب بسیار بزرگ) یا هورالهویزه (به معنای تالاب هویزه) یا تالاب بزرگ هویزه بزرگ ترین تالاب استان خوزستان و یکی از بزرگ ترین تالاب های ایران است که جزو جاذبه های خوزستان قرار دارد. تالاب در مرز ایران و عراق قرار گرفته و حدود یک سوم این تالاب در ایران و دوسوم دیگرش در کشور عراق است. هورالعظیم آب خود را از رودخانه های کرخه، نیسان، سابله و نهرهای انشعابی تامین می کند. مساحت تقریبی آن ۱۱۸۰۰۰ هکتار برآورد شده و در کناره های تالاب عمق آب کم و به تدریج به میانه آن که می رسد عمقش به چند متر می رسد.
