امام خمینی و مقاومت دزفول
ایستادگی و مقاومت مردم دزفول در مقابل حمله‌های ناجوانمردانه‌ی بعثی‌ها، در موارد متعدد مورد توجه و تأكيد امام خمینی قرار گرفت. ایشان دوازدهم آبان ۱۳۵۹ در دیدار با وعاظ و خطبا، حماسه آفرینی دزفولی‌ها را چنین ستودند:«من باید یک تسلیت به سرتاسر ایران و تبریک عرض کنم و خصوص به خوزستان و بالاخص به دزفول تبریک عرض می‌کنم، برای اینکه آن‌طور روح مقاومت دارند و آن‌طور مردانه قیام کردند و مشغول مقابله با دشمن هستند ...».
مقاومت و ایستادگی دزفول در مقابل حمله‌های ددمنشانه رژیم بعث عراق مورد توجه و تحسین امام خمینی قرار داشت. هر قدر بر ابعاد جنایت بعثی‌ها افزوده می‌شد، مقاومت و ایثار دزفولی‌ها بیشتر می‌شد. امام خمینی در مناسبت‌های مختلف، حماسه آفرینی دزفول در دفاع مقدس را ستوده و تحسین کرده‌اند که در ادامه به برخی از آنها پرداخته شده است.
هفدهم مهرماه ۱۳۵۹، امام در گفتگو با خبرنگاران خارجی در مورد جنگ تحمیلی و آینده آن اظهار کردند: «الآن دولت دست نشانده و جنایتکار عراق به شهرهای ما و مردم عادی حمله کرده و دیشب نیز در دزفول حمله کردند و با موشک‌های خودشان بسیاری از مردم را کشتند، ولی ما مواضع نظامی آنها را خواهیم زد و آتیه جنگ با ماست. برای اینکه ما تمام ملت همراهمان است و مدام خودش برضد ملت خودش است…».
همان‌طور که گفته شد، ایستادگی و مقاومت مردم دزفول در مقابل حمله‌های ناجوانمردانه‌ی بعثی‌ها، در موارد متعدد مورد توجه و تأكيد امام خمینی قرار گرفت. ایشان دوازدهم آبان ۱۳۵۹ در دیدار با وعاظ و خطبا، حماسه آفرینی دزفولی‌ها را چنین ستودند:«من باید یک تسلیت به سرتاسر ایران و تبریک عرض کنم و خصوص به خوزستان و بالاخص به دزفول تبریک عرض می‌کنم، برای اینکه آن‌طور روح مقاومت دارند و آن‌طور مردانه قیام کردند و مشغول مقابله با دشمن هستند …».
ایشان در سخنرانی دیگری، با اشاره به تلاش‌هایی که برای تحمیل صلح به ایران در سال‌های نخست جنگ از طرف عراق صورت گرفت، در پاسخ به ادعای صلح طلبی صدام فرمودند: «تویی که این جنایات را که گمان ندارم در تاریخ نظیرش زیاد باشد، این همه جنایت کردی، تویی که در دزفول آن‌طور جنایت را کردی، حالا ما را فرض کنید، رئیس جمهور ما و مجلس ما و نخست وزیر ما بنشینند در یک مجلس‌هایی با شما جلسه کنند و دست بدهند و احوالپرسی کنند و بگویید بسم الله! شط العرب مال شما، دیگر ما را رها کنید!»
امام در جایی دیگر به حمله های مداوم رژیم بعث به شهرهای مرزی از جمله دزفول اشاره کردند: «آبادان را هر روز می‌زنید، هر روز دزفول را می‌زنید، نمی‌دانم کجا، این جاها را هرجا [را] دستتان می‌رسد.»
هفتم دی ماه ۵۹، جمعی از خانواده‌های شهدای دزفول همراه عده‌ای از جنگ زدگان خوزستان، در حسینیه جماران با امام خمینی دیدار کردند. حضرت امام در این دیدار با تجلیل از خانواده شهدا، ضمن اشاره به امتحان الهی فرمودند:
«چه اشخاصی که ادعا می‌کنند که ما طرفدار ضعفا هستیم؛ لكن وقتی که امتحان می‌شوند، از امتحان درست در نمی‌آیند و چه بسا اشخاصی که ادعا می‌کنند که اگر ما صحنه جنگ پیش بیاید، پیش قدمیم و در وقت عمل از امتحان درست در نمی‌آیند. شما دزفولی‌ها و اهوازی‌ها و سوسنگردی‌ها امتحان دادید و خوب از امتحان بیرون آمدید امام خمینی در یکی دیگر از سخنرانی‌های خود به افشای ماهیت کشورهای استعماری پرداخت. ایشان جنایات منافقین و صدام بعثی را کنار هم قرار داده و فرمودند: «آنهایی که با ادعای پوچ طرفداری از خلق با خلق ایران این طور می‌کنند و علمای بزرگ ایران و عزیزان بزرگ ایران و دانشمندان بزرگ ایران و همه قشرها را ترور می‌کنند و با دولت صدام که این جنایت‌ها را به ایران کرده است و این جنایت بزرگ را به دزفول کرده است، پیوند و دوستی دارند، اینها مشت خودشان را در دنیا باز کرده‌اند؛ اینها امروز هم حاضر نیستند که این عمل وحشیانه‌ی سبعانه را محکوم کنند.»
عمق جنایات رژیم بعث عراق در دزفول به حدی بود که ایشان در سخنرانی که در دوم دی ۶۱ در جمع مسئولان عقیدتی_سیاسی وزارت دفاع ایراد شد، فرمودند: «و ما در عین حالی که در این جنگ، خیلی جوان‌های عزیز از دست دادیم و خیلی شخصیت عزیز از دست دادیم و این همه جنایت واقع شده است که انصافاً این جنایت دزفول یکی از بزرگترین جنایاتی بود که اینها کردند…».
ایشان چهارم اردیبهشت ۶۲ نیز در دیدار با کارگران سراسر کشور و معلمان و مربیان پرورشی، برای مردم خوزستان و به ویژه دزفول از خداوند طلب صبر کردند: «خداوند عزیزان ما را که شهید شده‌اند و خصوصا عزیزان اخیر دزفول ما را به رحمت خویش متصل کند و به اهالی خوزستان خصوصا دزفول صبر عنایت کند و اجر جزیل عنایت فرماید…»
امام خمینی در دیگر سخنرانی‌های خود با اشاره به جنایات صدام، از دزفول به عنوان نمونه سبعیت و وحشیگری بعثی‌ها نام بردند: «ملاحظه می‌کنید که مدتی است که دولت ایران از سازمان ملل خواسته است که نماینده بفرستد که این جنایاتی که این رژیم ملحد به دزفول و سایر شهرهای ما، پلدختر و اینها وارد کرده‌اند ملاحظه کنند، اثری از این پیدا نشده است که تا حالا یک همچو کاری بکنند و توقع هم نیست».
آنچه مایه‌ی تحسین و تقدیر و توجه امام واقع شد، روحیه بالا و مقاوم مردم مناطق جنگی مردم دزفول بود که بعد از هر حمله ددمنشانه و به شهادت رسیدن و مجروح شدن عده‌ای از مردم بی‌گناه، با مشت‌های گره کرده علیه صدام شعار می‌دادند: «مردم کی‌اند این اندیمشک است که مورد تجاوز واقع بشود، دنباله‌اش جنگ تا پیروزی می‌گوید آن جاهای دیگر از دزفول گرفته تا هر جا که ملاحظه کنید، به مجرد اینکه یک فسادی در آنجا واقع می‌شود و صدام این جنایتی می‌کند دنبالش مردم می‌ایستند و فریاد می‌زنند مرگ بر کی، بر کی جنگ جنگ تا پیروزی، اینها مردم نیستند؟»
سیزدهم مهر ماه ۱۳۶۲، امام خمینی: در آستانه ماه محرم در دیدار وعاظ و خطبا فرمودند: « ما در این ماه محرم مصیب‌های بزرگ دیدیم دزفول و اندیمشک همه جوانان ما بودند، برادران ما بودند، خواهران ما بودند، عزیزان ما بودند، اینها به دست عمّال آمریکایی و آنهایی که به اسلام عقیده ندارند و ضد اسلام هستند، شهید شدند و دنیا در این‌باره ساکت است.»
