رهبر معظم انقلاب اسلامی صبح روز شنبه با مدال‌آوران بازی‌های المپیک و پارالمپیک توکیو، دیدار کردند که در این دیدار هاشمیه متقیان قهرمان پارالمپیک در پرتاب نیزه و جواد فروغی قهرمان المپیک در تیراندازی، نکات و پیشنهادهایی درباره حمایت برابر از قهرمانان، توسعه فعالیت های فرهنگی در ورزش و بومی‌سازی ورزش قهرمانی بر اساس مناطق، بیان کردند که در ادامه صحبت های متقیان را در این دیدار می خوانید:
“آقا جان سلام من هاشمیه متقیان هستم از دیار شهید دلاور علی هاشمی. من از سرزمین دود، خون، آتش، عشق و نجابت می آیم. اگرچه با ویلچر آمده ام اما به برکت انقلاب و به حرمت مجاهدت شهدا عازم فتح قله های افتخار و عزتم.
آقا این فرزندتان با وجود ناتوانی های جسمی و وجود مشکلات گوناگون توانست در میان اشک و لبخند یکی از سکوهای قهرمانی جهان را به توفیق الهی در مسابقات پارالمپیک توکیو فتح کند و رکورد رشته پرتاب نیزه زنان را بشکند و دل شما و مردم را به لطف خدا شاد کند. اما حواسش هست که این سکو پله ای است برای حرکت به سمت قله ها و سکوهای بلندتر. ما با توکل به خدا باید قله های امید، تلاش و همدلی را برای ساختن ایرانی قوی فتح کنیم. به قول شهید عزیز محمد جهان آرا اگر حتی شهرهای مان در مصاف با دشمن سقوط کنند نباید بگذاریم ارزش های مان سقوط کنند، چرا که شهرها را دوباره با جنگیدن می‌گیریم اما ارزش های مان سقوط کنند، اسیر چنگال دشمنان شده ایم و دیگر هیچ کاری نمی‌توانیم بکنیم. اگر این فرزند کوچکتان با حجاب کامل و عشق به مملکت و نظام و مردم اش در میدان پارالمپیک حاضر شده است، می‌خواهد همین ارزش ها را سر دست بگیرد و می‌خواهد با افتخار بگوید فرزند سرزمینی است که در آن هزاران سرو تناور برای ارزش‌هایی مانند عدالت به زمین افتاده اند.
آقا خوشحالم که در این حسینیه خاطره انگیز حضرت امام که عطر نفس های حاج قاسم در آن پیچیده است، شما را سالم، تندرست و پرتوان می‌بینیم و با همه وجود ایمان دارم که جامعه ما با همدلی و توکل به خدا از پیچ و خم نفس گیر مشکلات عبور خواهد کرد.
آقا دو خواهش از شما دارم که حرف همه ورزشکاران پارالمپیکی است؛ اول این که برابری حقوق ورزشکاران پارالمپیکی از صندوق حمایت از ورزشکاران و دوم اجرای لایحه استخدام ورزشکاران پارالمپیکی در دستگاه‌های دولتی.
و در پایان من حامل سلام و احترام هم استانی های عزیز خوزستانی ام و هم تباران شریف عرب به خصوص منطقه ملاشیه هستم که با اجازه شما آقا کلامم را با زبان مادری و با لهجه عشیری، با شعری از آقای آل کثیر به پایان می برم.
هلی گلب السمه الهم دوم ینشد
نشامه و حلیهم للوطن ینشد
هلی اعلیهم ابهیده الریح ینشد
اجبال و ما تهزم کل رزیه”
ایسنا
