هرساله مراسم چهارشنبه سوری تبعات و آسیب های جسمی، روانی و امنیتی بسیار دردناکی را برای هموطنانمان به بار می آورد. در این زمینه همواره رسانه ها و کارشناسان تلاش کرده اند تا با دادن هشدارهای لازم، نسبت به این پدیده روشنگری نمایند.
در این راستا سایت نخیلات نیز پاسخ استفتائات مردمی از محضر مراجع معظم تقلید درباره چهارشنبه سوری را که در پایگاه اطلاع رسانی حوزه منتشرشده، بازنشر می نماید.
حضرت آیت الله العظمی خامنه ای؛
سوال: نظر جنابعالی درباره چهارشنبه سوری چیست؟
جواب: علاوه بر آنکه هیچ مبنای شرعی ندارد، مستلزم ضرر و فساد زیادی است که مناسب است از آن ها اجتناب شود.
حضرت آیت الله العظمی مکارم شیرازی:
منفعت حاصل از خرید و فروش مواد محترقه حرام است.
باید سنت هایی، چون دید و بازدید، صله رحم، کمک به دیگران ترویج شود و نباید تسلیم سنت های خرافی گذشتگان شویم. خرید و فروش، حمل و نقل مواد محترقه که به منجر به ایجاد حادثه و مصدوم شدن دیگران می شود جایز نبوده و منفعت حاصل از آن نیز حرام است.
حضرت آیت الله العظمی سیستانی:
اموری که به جامعه ضرر می زند و موجب ایذاء مردم است مانند استعمال ترقه و خرید و فروش آن جایز نیست.
حضرت آیت الله علوی گرگانی:
چهارشنبه سوری یکی از سنت های غلط است که از لحاظ عقلی و شرعی هیچگونه جایگاهی ندارد و از رسوم جاهلیت است و لذا لازم است که مومنین از برپایی اینگونه برنامه ها اجتناب کنند. مخصوصا اگر مشتمل بر محرمات باشد و در صورتی که موجب وحشت مردم و زیان و ضرر شود، ضمانت هم دارد.
حضرت آیت الله العظمی فاضل لنکرانی (ره):
در فرض مزبور که دارای خطرات جانی و مالی است و موجب اذیت و آزار دیگران است و مخالف مقررات و قانون و نظم جامعه است جایز نیست.
حضرت آیت الله العظمی میرزا جواد تبریزی (ره):
هیچ یک از این امور، رجحان شرعی ندارد و تشویق مردم به این مورد تشویق به دنیا و غافل کردن از آخرت است و این که تصور می کنند این امور مردم را به حفظ وطن و عزت وا می دارد، تصوری باطل است. آنچه مردم را به عزت می رساند و به حفظ وطن وا می دارد ایمان است و بس.
حضرت آیت الله صافی گلپایگانی (ره):
چنانچه این مواد موجب آزار مردم باشد، حرمت آن شدیدتر است و مراسم چهارشنبه سوری از این قبیل است و چون استفاده از این مواد، از مصادیق لهو و اسراف است، جایز نمی باشد.
حضرت آیت الله العظمی بهجت (ره):
این کارها مشروعیت ندارد. تعبیر قرآن تبعیت کورکورانه از گذشتگان، از پدران، مادران، اباء و اجداد است این هم از موضوعاتی است که قرآن روی آن زیاد تکیه کرده است و آن را منشأ لغزش های بشر می داند و سخت انتقاد می کند. مثلا می گوید: آن ها چنین می گویند: (إِنَّا وَجَدْنَا آبَاءَنَا عَلَى أُمَّةٍ وَإِنَّا عَلَى آثَارِهِمْ مُقْتَدُونَ)؛ اینها می گویند: ما پدران خودمان را بر یک طریقه ای یافته ایم و ما هم همان طریقه پدران خودمان را می گیریم و می رویم، و به تعبیر امروز سنت گرایی.
