قلعه سلاسل شوشتر راوی تاریخ کهن خوزستان
This post is also available in: Arabic
قلعه سلاسل که از قلعههای زیبا و اماکن دیدنی شوشتر است، در کنار رودخانه شطیط و در استان خوزستان قرار دارد. طبق نوشتههای تاریخی، قدمت آن به دوره هخامنشیان میرسد. برخی نیز قلعه سلاسل را قلعهای ساسانی میدانند. این قلعه دژی است که محوطه مربوط به آن وسعت بسیار زیادی داشته است. قلعه بزرگ سلاسل چندین حیاط متعدد دارد و در گذشته دارای قسمتهای مختلفی بوده است. قلعه سلاسل از سربازخانه، طویله، حمام، شبستان، برج، باغچه، قورخانه، نقارهخانه، حرمخانه و آشپزخانه تشکیل شده بود.
همچنین این قلعه دارای ۵ شودان بزرگ بوده است که هر یک با شودانهای درون بافت شهر در ارتباط بود. این شودانها در گرمای ۵۰ درجه خوزستان محیطی خنک در حدود ۱۵ درجه برای افراد ایجاد میکرد. عملکرد قلعه علاوه بر جنبه استراتژیکی و نظامی و مرکز حکومتی، احتمالاً محلی برای نظارت بر تقسیم آب و مرکز مدیریت آب منطقه بوده است. قلعه سلاسل شوشتر در تاریخ پنجم تیرماه ۱۳۸۸ در فهرست آثار ملی ایران قرار گرفت.
قلعه سلاسل تا زمان حکومت نادرشاه محل حکام محلی بود. هر یک از مستوفیان در قلعه عمارت مخصوص به خود داشتند تا اینکه بعد از نادر قلعه متروک شد و حاکم ولایت در قلعه مستقر نمیشد. در زمان ناصرالدین شاه قلعه دوباره مرمت و مسکونی شد تا اینکه در سال ۱۳۴۱ هـ .ق رئیس اداره دارایی وقت برای ساخت اداره دارایی کلیه ساختمان آنرا خراب و مصالح قلعه را برای بکار بردن در اداره دارایی مورد استفاده قرار داد.
در حال حاضر، عمارتهای قلعه سلاسل تخریب شدهاند و بهجز اتاقهای زیرزمینی آن، شودانها و تونلهای داریون، چیزی از آن باقی نمانده است. از منابع تاریخی چنین بر میآید که این اثر ارزشمند از زمان هخامنشیان در این منطقه وجود داشته و تا حدود ۵۰ سال پیش آباد بوده است. قلعه سلاسل بجز نقش دفاعی که از شهر شوشتر داشته است، مرکز کنترل نهر داریون و محل استقرار والی خوزستان نیز بوده است. با وجود تخریب بخش عمدهای از این قلعه، بخشهای باقیمانده آن برای بسیاری از گردشگران، دیدنی است. معماری یکی از شودانهای قلعه را میتوانید در تصویر زیر ببینید.
قلعه سلاسل را میتوان جزو قلاع چند وجهی به حساب آورد. قلعه ۲ در بزرگ دارد. دروازه جنوب شرقی قلعه (کوچه پمپ بنزین)، این دروازه خصوصی بوده و سران نظامی ازآن رفت و آمد می کردهاند. بنا به گفته سیاحان دوره قاجار، دری از جنس چوب در این محل نصب بوده است. دروازه جنوبی کنار مسجد شاه صفی قرار داشت که ظاهراً افراد عادی از این دروازه رفت و آمد داشتهاند. در سمت شمال و شمال شرقی آن یک خندق و در جنوب آن نهر داریون واقع شده بود. برجهای قلعه به صورت مدور بوده و در دورههای اخیر، تاسیساتی از قبیل نانوایی، اصطبل، حمام، سربازخانه، اسلحهخانه(قورخانه)، آشپزخانه و حیاطهای مختلف بوده است.
دیولافوا باستانشناس معروف اعزامی دولت فرانسه در سال ۱۸۸۱ درباره قلعه میگوید: «قلعه سلاسل اقامتگاه رسمی والی خوزستان است، و در روی کوهی که مانند فلات کوچکی است قرار دارد. از پای این کوه یکی از شعب کارون که شطیط نام دارد عبور میکند، و ساختمانها و استحکاماتی که از عهد ساسانیان باقی ماندهاند آن را از طرف شهر قابل دفاع میکنند.» اگرچه عظمت ارگ سلاسل در اثر فرسایش و گذر زمان، از بین رفته است، اما بازماندههای آن نیز نشان از عظمت این ارگ زیبا دارند و علاقمندان به فرهنگ و تمدن ایران را به سمت خود جذب میکنند.