فارغ از چند و چون ماجرای قتل، یکی از اموری که نظر انسان را به خود جلب میکند حمایت گروهکها، اشخاص و شبکههای ضد انقلاب از نوید افکاری و مخالفت با قصاص وی میباشد.
این گروهکها و اشخاص که در مقابل تحریم دارویی ملت ایران توسط دولت آمریکا نه تنها سکوت اختیار کردند بلکه بصورت ضمنی به تایید آن پرداختند اکنون ظاهرا برای نجات جان کسی کمپین میسازند که خانوادهای را به داغ پدر نشاند آن هم به بهانههای مختلف مانند اینکه قاتل خانواده دارد و با ریختن خون وی یک خانواده داغدار میشود.
در اینجا جا دارد یک سوال مطرح شود وآن این است اینکه چرا در هنگامیکه جان مردان و زنان و کودکان این سرزمین به دلیل این تحریم ظالمانه دارو به خطر افتاد صدایی از این گروهک ها و اپوزسیون ضد انقلاب بلند نشد؟ آیا این افراد جانشان مهم نبود و خانواده نداشتند و یا اینکه هدف این جریان از راه انداختن کمپین برای مخالفت با قصاص چیز دیگریست و خود نوید افکاری نیز بهانه ای بیش نیست؟
آری بررسی صحنهی این عملیات روانی که در ظاهر با نام نوید افکاری و در باطن با اهداف سیاسی طرخ ریزی گردیده است بیانگر این امر است که ضد انقلاب فقط به دنبال سیاسی کاری و انتقام از نظام است که اگر غیر این بود باید این جریان به تحریم دارویی ایران توسط آمریکا اعتراض میکرد و به مخالفت با ان میپرداخت نه اینکه به اسم مبارزه با تروریسم به تایید این تحریم ظالمانه بپردازد.